SS Kalydon

19 juni 1973 t/m 26 oktober 1973

Juni 1973 was het weer varen geblazen, dit keer op de ‘Kalydon’ van Shell Tankers. Voor mij dus weer een nieuwe rederij en de ontvangst bij Shell Tankers aan het Hofplein was goed. De reisgegevens werden vlot verstrekt door mevrouw Jeane Poot (wel bekend bij het varend personeel van Shell Tankers) en ook de medische keuring verliep voorspoedig.

19 juni met een Boeing 707 van Panam naar Philadelphia gevlogen en de radiodienst overgenomen van mijn voorganger (geen flauw idee meer wie dat was) en de volgende dag vertrokken naar Curaçao.

Het radiostation bevond zich achter de kaartenkamer en de hut was twee dekken lager. In de radiohut de volgende apparatuur:

Hoofdzender MG:          Philips SMZ-219

Hoofdzender KG:          Philips SMZ-218

Telefoniezender:            RH5207

Reservezender:             Marconi Reliance

Hoofdontvanger:            Philips BX-925

Reserveontvanger:         Marconi Mercury

AAT:                            Marconi  Seaguard

Richtingzoeker:            Marconi Lodestone 758C

Radar1:                       Kelvin Hughes 14/16P

Radar2:                       Kelvin Hughes 14/12

Echolood:                    Kelvin Hughes MS26B

VHF:                           Van der Heem HTC2305

Reddingbootzender: Marconi Salvita

 

Redelijk standaard radiostation, maar de apparatuur gaf overigens weinig problemen, behalve dan de radars. Ik had al ervaring opgedaan met de K&H 14/12 radar op de 'Amstelveen' en ook op de Kalydon gaven deze radars regelmatig problemen. Vooral de 14/16P hield er soms gewoon mee op als hij een tijd bij stond. Het bleek dat de printplaten in de radar door de warmte krom trokken, waardoor de soldeerverbindingen braken. Op een gegeven moment kwam ik daar achter doordat ik met een schroevendraaier op een print drukte waarna de radar weer bijsprong. Ik heb diverse malen de printplaten over gesoldeerd. Verder de bekende problemen met dubbele ringen, spakend beeld, etc.

In Curacao werden we volgeladen voor drie havens in Mexico, n.l. Rosarito, Guaymas en Mazatlan. Mexicaanse havens, dat was strand en uitgaan. De ene plaats was leuker dan de andere. Exact weet ik niet meer welke plaats nou leuker was...

Westkust Mexico betekende dus in ieder geval weer een passage door het Panamakanaal (29-30 juni 1973).

                                      Curaçao                                                                             Guaymas                                                                            Mazatlan

Na de Mexicaanse havens waren de orders weer Curaçao, dus 20 juli wederom een passage door het Panamakanaal.

Het Panamakanaal verveelt overigens nooit. Het blijft een fascinerend gezicht hoe een schip door de diverse sluizen wordt geloodst.

Van drie passages heb ik de Transit Plans nog. Hiernaast die van 20 juli 1973. In het Northbound Plan zat ook de fruitjager 'Toloa' van de Caraibische Scheepvaart Maatschappij (CSM van Van Nievelt, Goudriaan & Co's). In het Southbound Plan nog twee fruitjagers van dezelfde maatschappij, n.l. 'Coppename' en 'Castilla'.

 

In Curaçao werden we volgeladen voor New York. Dus dit keer weer eens de andere kant op. We arriveerden daar 28 juli en gingen ten anker nabij Stapleton. Een dag later werden we verhaald naar Perth Amboy. Het verblijf in New York zou niet lang zijn, dus toen de agent aan boord kwam bij Stapleton, zijn de 4e stuurman en ik direct met hem mee terug gegaan om New York in te gaan.

        Twin Towers World Trade Centre                                             Broadway                                         Chrysler Building                       De Kalydon ten anker Stapleton

Na vertrek uit New York waren de orders weer richting Curaçao maar het werd Punta Cardon in Venezuela. Daar was alleen maar een raffinaderij, dus verder niets te doen. Daar werd geladen voor Wilmington bij Los Angeles en dat betekende dus weer een doorvaart door het Panamakanaal.

Tijdens verblijf in Wilmington zijn we met een groep naar Disneyland geweest. In die tijd was dat nog iets bijzonders. Nu vind je dergelijke pretparken overal.

 

Overigens onderhielden we dus een soort slingerdienst tussen Curaçao/Punta Cardon en de oost- of westkust van de Verenigde Staten.

Na Wilmington werd het weer via het Panamakanaal naar Curaçao. Vervolgens hebben we trips gemaakt naar New York, Philadelphia en Houston.

 

Grappig detail: Ik meen op Curaçao, kwam op een gegeven een nieuwe gezagvoerder aan boord, P. Janssen. Al vrij snel kwam hij bij me met stempeldoos en stempel met zijn handtekening en verzocht mij een voorraad recu's van telegrammen en weerberichten te stempelen, zodat hij dat niet elke week hoefde te tekenen. Verder stempelde hij ook het radiodagboek af. Toen ik opmerkte dat Radio Holland dat liever niet wilde, was zijn enige antwoord: 'ze kennen mij bij Radio Holland'.

Disneyland

 

Houston Space Centre

18 oktober waren we weer eens terug in Curaçao en stopten de slingerdiensten naar de VS. We kregen nu orders om te laden voor Teneriffe op de Canarische Eilanden. 26 oktober arriveerden we daar en werd ik afgelost en kwam mijn eerste tankerreis tot een einde. Het was mij goed bevallen bij Shell Tankers.

Via Las Palmas en Madrid met KLM, vlucht KL582, terug gevlogen naar Amsterdam.

Gegevens van de reis met STS 'Kalydon':

Het schip:

Naam:                        Kalydon

Roepnaam:                 PFGO

Type:                          Tanker

Eigenaar:                    Shell Tankers, 's Gravenhage

Thuishaven:                 's Gravenhage

Bouwjaar:                   1955

Werf:                          Rotterdamsche Droogdok Maatschappij, Rotterdam

Bouwnummer:             288

Voortstuwing:              2 stoom turbines Parsons RDM 7500 apk

Bruto:                         12107 ton

Netto:                         6932 ton

Deadweight:                18158 ton

Lengte tussen LL:        164,03 meter

Lengte o.a.:                 169,38 meter

Breedte:                      21,16 meter

Bemanning:                 38

 

Geschiedenis van het schip:

Kielleging:            7 november 1953

Tewaterlating:       12 oktober 1954 (Doopster: Mevr. J.M. van Walsum - Quispel)

Proeftocht:             16 t/m 18 februari 1955

Indienststelling:     25 februari 1955

Eigenaar:             NV Petroleum Maatschappij La Corona, 's Gravenhage

Overdracht:          1960 Shell Tankers BV, 's Gravenhage

Sloop:                 18 mei 1976 aangekomen te Castellon (Spanje) voor de sloop

Zusterschepen: Katelysia, Kelletia, Kellia, Kenia, Kermia, Kara, Kalinga, Kabylia, Khasiella, Kopionella, Koratia, Korenia, Korovina, Kosicia, Kossmatella, Krebsia, Kryptos, Kylix, Ameland, Schelpwijk, Westertoren, Munttoren, Kaap Hoorn, Keizerswaard, Koningswaard, Alkmaar, Purmerend, Dorestad

 

Bemanning deze reis:

Gezagvoerder:              K. Poort van Ingen + ega (later P. Janssen)

1e Stuurman:               W. Kalkman (later A. Vlaar)

2e Stuurman:               F.G. Franken + ega (later G.J. Leussink)

3e Stuurman:               F.T. van Manen (later R.A. Reddering)

4e Stuurman:               C. Doolaard

LL Stuurman:               R.H.M. Meiland (later W.J. Noortman)

Radio Officer:               P.Ph. Verburg

Hoofdwerktuigkundige:  J.R. Alsma

2e WTK:                     R. Ouwehand (later G.J. Leussink)

3e WTK:                     J.L. de Bondt (later C.A. van Esveld + ega)

4e WTK:                     W.K. de Voogd + ega (later R.M. van Ham)

5e WTK:                     W. Hol

5e WTK:                     J.P. de Visser

5e WTK:                     N.W. Kuilman (later F.R.R. Smith)

LL WTK:                     W.J. Adema (later G.N. Bahlman en F.Ch.M. Waals)

Hoofd Voeding:            R. Bruno *(later C.G.M. van Schuppen)

Bemanning Indonesisch

 

Traject:

Philadelphia - Curaçao - Panamakanaal - Rosarita - Guaymas - Mazatlan - Panamakanaal - Curaçao - New York - Punta Cardon - Panamakanaal - Wilmington - Panamakanaal - Curaçao - Sewaren (New York) - Curaçao - Philadelphia - Curaçao - Houston - Curaçao - Teneriffe

 

Schiedamse Courant, 13 oktober 1954

De Schepen
Home